-
Upadłość konsumencka a brak majątku
Upadłość konsumencka stanowi odrębne postępowanie upadłościowe. Jest to jednak postępowanie o szczególnym charakterze. W tym kontekście należy podkreślić, że dłużnik nie będący przedsiębiorcą nie ma obowiązku, lecz tylko uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, nie dotyczy go zatem sankcja, tj. odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek nie złożenia wniosku w określonym przepisami terminie. Szczególny charakter tego postępowania upadłościowego wobec osób nieprowadzących działalności przejawia się również w tym, że wyklucza się możliwość oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości z powodu braku majątku w wysokości pozwalającej na pokrycie kosztów postępowania. Zatem brak majątku nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania, a w takim przypadku syndyk nie dokona żadnych czynności likwidacyjnych lub będą one wyjątkowo skromne..
Upadłość konsumencka bez majątku
Ponadto, w przypadku gdy osobista sytuacja upadłego wskazuje na jego niezdolność do dokonania jakichkolwiek spłat. W takich przypadkach sąd będzie wydawał postanowienie o umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalania planu spłaty, a tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania upadłościowego będzie obciążany Skarb Państwa. Podobnie w przypadku, gdy w razie pojawienia się trwałej niemożliwości wykonywania obowiązków wynikających z planu spłaty, na skutek okoliczności niezależnych od upadłego, sąd może uchylić plan spłaty i umorzyć niezaspokojone zobowiązania upadłego. Typowym przykładem takiej sytuacji jest ciężka choroba upadłego pozbawiająca go możliwości zarobkowania, bez rokowań na poprawę w najdłuższym możliwym okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli.
Upadłość konsumencka – umorzenie zobowiązań
Należy jednak mieć na uwadze, że umorzeniu nie podlegają alimenty, zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, kary grzywny, a także zobowiązania do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.